 |
| pixabay.com |
Na njoj tanjiraste krune crnih borova, gusta stabla bukve, izdržljivi gorostasni platani, šume pančićeve omorike, hrasta lužnjaka, redovi topole, na tresavi breze, žalosne vrbe, koje se Bogu mole.
Na njoj polja čuvarkuće, majčine dušice, đurđevka, lincure i srpske ramonde,
tim lekovitim travkama išarane livade, prostrani pašnjaci i na njima stari
čobani, njini verni šarplaninci, stada ovaca, lukavi vukovi i zbog toga
nervozni lovci.
Na njoj kameni mostovi, ogromni prerasti, izuvijane klisure, izdubljeni
kanjoni, glatke i klizave stene, lišajevi i mahovine, napušteni rudnici, hladne
pećine, makadamski putevi, rimska naselja, razni viminacijumi i lepenski
virovi, oni pronađeni i oni neiskopani.
Na njoj bistre a studene vode, gorske oči, veštačka jezera, dignute brane,
ubrzani virovi, razna vrela, kazani i tesnaci, obrušeni vodopadi, bare, potoci,
rečice, kanali i rukavci, ostavljene valjarice i napuštene vodenice, prelepe
dunavske tvrđave i hrabri splavari.
Na njoj orlovi suri i orlovi belorepani, retki bradani, beloglavi supovi, sivi
sokolovi, brdska krda konja, snažni medvedi, divlje guske, mačke i svinje,
ritski i jeleni lopatari, beli zečevi i crni tetrebi, lukave lije i siktave
zmije, krhke srne i poletni vrabci, sitni mravi i pčele radilice, pastrmke
potočare, čaplje kašikare, oprezne vidre, strpljivi ribolovci, kamperi i
roštiljari.
Na njoj svete gore, zadužbine stare, manastiri slavni, crkve uzvišene,
isposnice bogomolje, bedemi, kule i mostovi, portali, bifore i trifore,
priprate, brodovi i apside, konaci, trpezarije i pomoćne zgrade, u njima
monasi, duhovnici i sve brojniji vernici.
Na njoj razbacana planinska sela, zaseoci i krivudavi sokaci, drvenom šindrom
pokrivene kuće, u njima stare bake, njihove slatke štrudle orahovnjače i
makovnjače, salčići i vanilice, slani sirevi i kačkavalji, rastanjeni propeći,
od domaćih jaja požutele proje, masne gibanice, ljute dekine papričice i
pršute, pušnice stare.
Na njoj brojni gradovi, vazdušne banje, šarganske osmice, srednjovekovne kule i
dvorovi, legendarne im priče i toponimi, trubači i njihove trube, zakićene
cvetom snajke, domaćini sa zdravicom dočekušom, sa zdravicom razgovorušom, sa
zdravicom kumovskom.
Na njoj evo i mene, posmatram je, rečima obuhvatam je, mapu svoju tako crtam,
živu mapu moje vaseljene.
Marija Stojiljković Marstoj
Нема коментара:
Постави коментар